گوسفندان و بزها احتمالاً از نخستین گونه های جانوری بودند که توسط انسان اهلی شده است. رید (1974) ، با بررسی شواهد موجود درباره اهلی کردن گوسفند ، بز ، گاو و خوک ، نتیجه می گیرد که خاور نزدیک و به ویژه منطقه در گوشه شمال شرقی مدیترانه ، منطقه اصلی برای اهلی شدن زودهنگام این چهار نفر بود. آنیمای اصلی مواد غذایی. از میان این حیوانات ، گوسفندها در شمال عراق با 10 هزار و 750 B.P. حضور داشتند ، و بزها به همراه در شرق آسیای صغیر (ترکیه آناتولی) حضور داشتند.
نژادهای گوسفند مودم در این منطقه احتمالاً از گونه های وحشی گوسفند (Ovis orientalis vignei) سرچشمه گرفته است. بز وحشی به عنوان اصلی ترین جد نژادهای مختلف بز خانگی در نظر گرفته می شود. مهمترین نوع آن بز بنزوار است که در کوههای مرتفع آنادولی وجود دارد.
گوسفندان و بزها جایگاه مهمی در اقتصاد ترکیه و در تغذیه مردم آن دارند. آنها گیاهان غیر طبیعی غیرمستقیم گیاهان را در مناطق چراگاه ضعیف به گوشت ، شیر ، فیبر و پوست تبدیل می کنند. از 984 هزار تن کل گوشت بومی تولید شده در سال 1983 در ترکیه ، 468 هزار تن از گوسفند و بز ، 246 هزار تن از گاو و گاومیش و برداشت 270 هزار تن از مرغ و سایر گونه های حیوانات مزرعه حاصل شد. کل تولید شیر در آن سال 5 926 هزار تن بوده است ، 1 300 هزار تن شیر گوسفند ، 636 هزار تن شیر بز ، 3 700 هزار تن شیر گاو و 290 هزار تن شیر گاومیش (FAO ، 1984). بنابراین ، گوسفند و بز با هم سهم 47.5 درصد از گوشت سالانه و 6/32 درصد از تولید سالانه شیر ترکیه در سال 1983 را در اختیار داشتند. در همان سال ، تولید پشم روغنی ، موهیر ، مو و پوست تازه گوسفند و بز 62.3 ، 4.6 بود. ، به ترتیب 8.6 و 80.4 هزار تن
گوسفند ، بز و فرآورده های آنها (گوشت ، پشم و پوست) همواره جزء کالاهای صادراتی سنتی با منشأ حیوانات در ترکیه بوده است. سهم آنها در درآمدهای صادراتی کشور پس از سال 1980 بسیار افزایش یافته است. در حال حاضر ، سالانه بیش از 2 میلیون راس گوسفند زنده ، حدود 500 هزار راس بز زنده و بیش از 50 هزار تن گوشت گوسفند صادر می شود که عمده کشورهای وارد کننده در این نزدیکی هست. کشورها. در طی سالهای 1982-1984 ، درآمد ارزی سالانه ارزی از صادرات بین 217 تا 286 میلیون دلار برای گوسفند و بز زنده ، 105 و 110 میلیون دلار برای گوشت گوسفند و 32 و 56 میلیون دلار برای پشم ، محایر و مو (SIS ، 1985). گوسفند و بز نیز به طور غیرمستقیم از طریق تهیه مادهای خام برای صنایع فرش ، نساجی ، چرم و مواد غذایی با صادرات به صورت غیرمستقیم در درآمد حاصل از صادرات کشور نقش دارند.
در ترکیه نیز مانند سایر کشورهای خاور نزدیک ، گوشت گوسفند ، شیر گوسفند و محصولات شیر گوسفند کالاهایی با ارزش و به طور کلی ترجیح می دهند. گوشت بز و شیر بز منابع اصلی پروتئین حیوانات برای ساکنان مناطق کوهستانی است. از سوی دیگر ، جمعیت انسانی کشور سالانه با 2.8 درصد افزایش می یابد. این رشد سریع جمعیت و افزایش استانداردهای زندگی باعث افزایش تقاضا برای کالاهای دارای منشأ حیوانی به ویژه برای گوشت گوسفند و گوسفند می شود. علاوه بر این ، در حال حاضر تقاضای خوبی برای گوشت گوسفند در کشورهای پردرآمد منطقه و تقاضای محایر در بازار جهانی وجود دارد. بنابراین احتمالاً پرورش گوسفند و بز در ترکیه اهمیت خود را در آینده حفظ می کند به شرط استفاده از منابع طبیعی این کشور و استفاده بهتر از شیوه های مدیریتی.
هدف از این گزارش ، ارائه اطلاعات در مورد خصوصیات فنوتیپی و عملکردهای تولیدی نژادهای گوسفند و بز در ترکیه ، سیستمهای مدیریت آنها و کار تحقیقاتی است که در مورد جنبه های مختلف تولید گوسفند و بز در این کشور انجام شده است.
